bracia posługujący zagranicą
o. Wirgiliusz Pustkowski – Maroko (Larache)
o. Cyriak Budzisz – Botswana – misja bernardyńska
o. Albin Kolarski – Botswana – misja bernardyńska
o. Florenjusz Grabarczyk – Argentyna (Puerto Libertad) – misja bernardyńska
o. Sylwan Jędryka – Argentyna (Puerto Libertad) – misja bernardyńska
o. Beniamin Synycja – Argentyna (Puerto Libertad) – misja bernardyńska
o. Olaf Bochnak – Argentyna (Martin Coronado) – misja bernardyńska
o. Jerzy Twaróg – Argentyna (Martin Coronado) – misja bernardyńska
o. Herkulan Wróbel – zmarł w Argentynie XII 2023
o. Apolinary Szwed – Izrael – Ziemia Święta (Jaffa)
o. Eryk Kapała – Niemcy (Bornhofen)
o. Dezyderiusz Ziembla – Niemcy (Bornhofen)
o. Hugon Superson – Niemcy (Bornhofen)
o. Marcjan Kozłowski – Niemcy (Bornhofen)
o. Erhard Olwert – Niemcy (Kirchain)
o. Cezary Kurowski – Belgia
o. Andrzej Komperda – Belgia
o. Klemens Pieczko – Austria (Sankt Pölten)
o. Natanael Zając – Ukraina
o. Oliwier Szopa – Ukraina
o. Benon Szulik – Białoruś (Dołhinów)
o. Justyn Małek – Włochy (Capestrano)
o. Hieronim Staroń – Włochy (Pietra Ligure)
o. Sewerian Ślusarz – Włochy (Pietra Ligure)
o. Konrad Cholewa – Włochy (Rzym – Kuria Generalna)
o. Cyryl Kowalczyk – Włochy (Rzym – Antonianum)
Nasze bernardyńskie placówki misyjne
Znajduje się na północy Argentyny w prowincji Misiones. Jest domem filialnym klasztoru w Martin Coronado. Na prośbę biskupa Marcelo Raula Martorella od roku 2007 posługują tam bernardyni. Ówczesny Prowincjał o. Czesław Gniecki wysłał na misję dwóch Współbraci: o. Seweryna Matyasika, który został mianowany proboszczem oraz o. Sylwana Jedrykę wikariusza parafii Najświętszego Serca Pana Jezusa, który pracuje tam od 1998 roku, obecnie jako proboszcz parafii. Od samego początku bracia własną pracą rozpoczęli remont domu parafialnego, przystosowując go do zamieszkania przez zakonników.
W chwili objęcia parafii Współbracia zaczęli również pracę duszpasterską, posługując w pięciu wioskach na obrzeżach dżungli. Działają charytatywnie wśród Indian Guarani a wsparci Franciszkańskim Sekretariatem Misyjnym MUTIMA prowadzą akcję „Kubek Mleka” dokarmiając ponad 300 dzieci w pobliskiej dżungli.
Jest najstarszą placówką znajdującą się w niedalekim sąsiedztwie Buenos Aires – stolicy Argentyny. Bernardyni pracują tam nieprzerwanie od 1948 roku. Ze względu na charakter pracy wśród emigrantów z Polski placówka w Martin Coronado do dzisiaj nosi nazwę Polski Ośrodek Katolicki OO. Franciszkanów, popularnie zwany „Maciaszkowem” od współzałożyciela o. Justyniana Maciaszka. Od początku widział on potrzebę stworzenia dla rodaków wspólnoty na wzór parafii w Polsce. Zdecydował się zatem założyć kaplicę i szkołę dla dzieci. Następnie rozpoczął budowę klasztoru dla zakonników. Po śmierci o. Justyniana w 1959 roku ze Stanów Zjednoczonych przyjechał o. Andrzej Smoleń, który jako Pomnik Tysiąclecia Chrztu Polski wybudował Polską Szkołę Sobotnią.
Na potrzeby starszych i chorych powstaje Dom Spokojnej Starości. Działalność zakonników obejmuje już nie tylko Maciaszkowo, ale i inne ośrodki, gdzie mieszkają Polacy: Buenos Aires, Córdoba, Rosario, Lanús, Olivos, Merlo, José C. Paz, Llavallol, Burzaco, San Martin, San José. Przy Ośrodku w Martin Coronado powstają kolejne grupy polonijne: Polskie Towarzystwo Katolickie, Koło Przyjaciół Harcerzy i działający do dzisiaj rektorat Polskiej Misji Katolickiej.
Na szczególną uwagę, jako wyraz miłości do Ojczyzny, zasługuje Muzeum Wojska Polskiego im. Por. Dra Antoniego Sołowieja, utworzone w 1968 roku i poświęcone przez Kardynała Władysława Rubina. Staraniem Ojca rektora PMK Jerzego Twaroga zostało ono odrestaurowane i poświęcone w 2017 roku przez Ministra Prowincjalnego Teofila Czarniaka.
Obecnie w Martin Coronado pracuje 5 ojców: o. Olaf Bochnak – gwardian klasztoru – w Argentynie od 2005 roku, o. Jerzy Twaróg – Rektor Polskiej Misji Katolickiej i wikary klasztoru – w Argentynie od 1996 roku, o. Piotr Kotyła – bibliotekarz klasztoru – w Argentynie od 1974 roku, o. Herkulan Wróbel – archiwista – w Argentynie od 1966 roku, o. Seweryn Matyasik – pracował w Argentynie przez 14 lat, potem pełnił posługę w Ekwadorze, do Argentyny wrócił w 2018 roku. Obecnie zakonnicy posługują również miejscowej ludności, pracując jako kapelani szpitala i posługując na cmentarzu w Pablo Podesta.
Botswana jest krajem zamieszkiwanym przez około 2,5 miliona ludzi. Odsetek katolików wynosi zaledwie 3 – 4%. Kościół Katolicki jest tutaj obecny od mniej więcej 4 pokoleń jest więc Kościołem bardzo młodym. Aktualnie w diecezji Francistown (w której posługują nasi bracia, a która terytorialnie porównywalna jest z powierzchnią Polski) posługuje mniej niż 40 kapłanów. Wciąż żywe są tutaj rdzenne wierzenia afrykańskie. To wszystko czyni Botswanę krajem o misyjnym charakterze… to wszystko stanowi wyzwanie…
Początek obecności Zakonu Braci Mniejszych w Botswanie przypada na rok 2021 – wówczas Prowincja Niepokalanego Poczęcia NMP (OO. Bernardyni) wysłała do tego kraju pierwszego misjonarza. Po wstępnej nauce miejscowego języka ludzi z plemienia Batswana, w marcu 2022 roku nowo przybyły misjonarz został mianowany przez księdza biskupa diecezji Francistown, dyrektorem ośrodka rekolekcyjnego „Kanamo Centre” w miejscowości Mahalapye.
W lutym 2023 roku podpisana została oficjalna umowa między Ministrem Prowincjalnym Prowincji Niepokalanego Poczęcia NMP – o. Teofilem Czarniakiem OFM a biskupem diecezji Francistown – Anthonym Rebello SVD – na mocy tej umowy powierzono braciom prowadzenie ośrodka rekolekcyjnego „Kanamo Centre”. W międzyczasie Zakon zorganizował przygotowanie do pracy misyjnej kolejnego brata i w efekcie w maju 2023 roku do misji dołączył kolejny misjonarz. Obecnie pomaga o. Albin Kolarski OFM posiadający wieloletnie doświadczenie w pracy misyjnej.
Obok głoszenia rekolekcji i innych prac na terenie ośrodka „Kanamo”, podczas swojej misyjnej pracy bracia pomagali miejscowemu księdzu posługując w niedziele i święta
w czterech kościołach dojazdowych znajdujących się w okolicach Mahalape (licząc od miejsca przebywania braci kościoły te odległe są o: 95 km, 74 km, 46 km oraz 17 km).
Okolica, w której bracia przebywają jest jedną z biedniejszych dzielnic liczącego około 40 tys. mieszkańców Mahalapye. W miarę możliwości bracia realizując charyzmaty Zakonu Braci Mniejszych starali się również nieść doraźną pomoc socjalną dla miejscowej ludności – dzięki uprzejmości ofiarodawców misyjnych bracia byli w stanie m. in. kupić żywność i lekarstwa dla osób potrzebujących.
W grudniu 2023 roku biskup diecezji Francistown zaproponował braciom prowadzenie misji w kościele w Mahalapye (odległym od ośrodka „Kanamo” o ok. 5 km). Po uzyskaniu zgody Ministra Prowincjalnego o. Egidiusza Włodarczyka OFM, biskup Anthony Rebello SVD podjął decyzję o powierzeniu braciom od dnia 15 stycznia 2024 roku, prowadzenia misji (parafii) w Mahalapye – kościół ten gromadzi co niedzielę około 300 osób co czyni tą placówkę jedną z większych na terenie diecezji.